w dziurki

См. также в других словарях:

• mieć po dziurki w nosie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć czegoś, kogoś zupełnie dosyć, być całkiem znudzonym czymś, kimś, zniechęconym do czegoś, kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć po dziurki w nosie jakiejś roboty. Mam już po dziurki w nosie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

• dziurka — ż III, CMs. dziurkarce; lm D. dziurkarek 1. «mała dziura» Dziurka w pończosze. Dziurki po molach, od moli. Zrobić, wyżłobić dziurkę w czym. ◊ Mieć czegoś po dziurki w nosie «mieć już dość czegoś; mieć za dużo czegoś» 2. «niewielki otwór mający… …   Słownik języka polskiego

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• dziurka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dziurkarce; lm D. dziurkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała dziura powstała w wyniku celowego działania lub uszkodzenia czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziurki korników w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziurka — Mieć kogoś, czegoś po dziurki w nosie, po dziurki od nosa zob. mieć 9 …   Słownik frazeologiczny

• nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

• nakłuć — dk Xa, nakłućkłuję, nakłućkłujesz, nakłućkłuj, nakłućkłuł, nakłućkłuty nakłuwać ndk I, nakłućam, nakłućasz nakłućają, nakłućaj, nakłućał, nakłućany 1. «przekłuć, ukłuć z lekka; kłując porobić dziurki» Nakłuwać owoce (śliwki). Nakłuwać skórę… …   Słownik języka polskiego

• obdziergać — dk I, obdziergaćam, obdziergaćasz, obdziergaćają, obdziergaćaj, obdziergaćał, obdziergaćany obdziergnąć dk Va, obdziergaćnę, obdziergaćniesz, obdziergaćnij, obdziergaćnął, obdziergaćnęła, obdziergaćnęli, obdziergaćnięty, obdziergaćnąwszy… …   Słownik języka polskiego

• obrobić — dk VIa, obrobićbię, obrobićbisz, obrobićrób, obrobićbił, obrobićbiony obrabiać ndk I, obrobićam, obrobićasz, obrobićają, obrobićaj, obrobićał, obrobićany 1. «nadać czemuś zamierzony kształt, wygląd przez ciosanie, gładzenie, szlifowanie itp.»… …   Słownik języka polskiego

• obszyć — dk Xa, obszyćszyję, obszyćszyjesz, obszyćszyj, obszyćszył, obszyćszyty obszywać ndk I, obszyćam, obszyćasz, obszyćają, obszyćaj, obszyćał, obszyćany 1. «przyszyć coś (np. lamówkę, koronkę) dookoła czegoś albo wzdłuż czegoś» Obszyć kaptur futrem.… …   Słownik języka polskiego